วันอังคารที่ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2554

การเดินทาง (ต่อ)



แต่เมื่อเวลาผ่านเลยไปในช่วงบ่าย  ทุกๆ คน ก็แทบไม่มีแรงจะยกขาเพื่อก้าวขึ้นไปต่อ  เราพักกันบ่อยขึ้น  เดินกันไปไม่กี่ก้าวก็ต้องพักกันแล้ว  ลืมบอกไปว่าในกลุ่มของพวกเรามีผู้หญิงไปด้วย  คนที่เคยเดินนำ  ก็กลับตกหลังลงไปเรื่อยๆ   ต่างคนต่างช่วยฉุดกระชากลากถูกันไปอย่างทุลักทุเล  เพราะต้องการให้ทุกคนขึ้นไปให้ถึงให้ได้  

วันอาทิตย์ที่ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2554

การเดินทาง



               เมื่อครั้งที่ผมยังเด็ก   ผมและเพื่อนๆ  ได้ชวนกันไปเที่ยวบนเขาที่จังหวัดหนึ่งทางภาพเหนือ  ได้นัดหมายล่วงหน้ากันประมาณ  3 เดือน  ซึ่งเราก็ได้เตรียมตัวทั้งเครื่องแต่งตัว  รองเท้า กระเป๋า  พร้อมกับเตรียมร่างกายโดยการออกกำลังกาย  เพื่อว่าจะได้สามารถขึ้นไปถึงข้างบนได้โดยไม่เหนื่อยมากนัก  แต่ละคนต่างก็มีความหวังกันเต็มเปี่ยมที่จะสามารถขึ้นไปให้ถึงข้างบน  และมีเวลาไปเที่ยวตามที่ต่างๆ  ที่ทางอุทยานได้แนะนำกัน 
จนกระทั่งวันเดินทางได้มาถึง  พวกเราก็สามารถไปถึงจังหวัดที่ตั้งของเขาลูกนั้นได้อย่างราบรื่น  ไม่มีอะไรเป็นอุปสรรคให้ต้องกังวล  หรือเหนื่อยโดยไม่จำเป็น  หลังจากที่ได้พักที่เชิงเขา 1 คืน  ตอนเช้าเราก็ได้เริ่มขึ้นเขา  ตามหมายกำหนดการที่เราได้กำหนดไว้ว่า  จะขึ้นไปให้ถึงข้างบนในเวลาไม่เกิน 6 โมงเย็น 
เราได้เริ่มเดินขึ้นเขาโดยเริ่มตั้งแต่เวลา 7 โมง เช้า  ต่างก็เดินทางกันด้วยความสนุกสนาน สดชื่น กันการผจญภัยครั้งใหม่ในชีวิตของเรา  เนื่องจากกำหนดการของเราที่จะให้ถึงที่หมายในเวลาไม่เกิน 6 โมงเย็น  ดังนั้นในช่วงแรกของการเดินของพวกเรา  จึงค่อนข้างจะทำเวลาได้ดี  สามารถไปถึงจุดที่พักระหว่างทางได้ในเวลาที่น่าพอใจ   (โปรดติดตามตอนต่อไป)

วันพฤหัสบดีที่ 4 สิงหาคม พ.ศ. 2554

ทำไมของถึงแพง


ต่อจากบทความที่แล้วเรื่องของแพง  ซึ่งสาเหตุหลักคือ  การขยายตัวของผู้คนไล่จาก ชุมชน  หมู่บ้าน ตำบล อำเภอ จังหวัด ประเทศ  ทวีป และทั่วโลก  ขณะที่ชุมชนขยาย  ทรัพยากรต่างๆ  ก็ถูกใช้เพื่อสนองความต้องการ ก็ร่อยหรอลงไป  ซึ่งก็รู้ๆ  กันอยู่ว่า  การเกิดใหม่ ต้องใช้เวลามากกว่าการทำลาย  เป็นนิยามที่เป็นความจริง 
เมื่อทรัพยากรถูกทำลายไปมาก  ปริมาณที่ลดน้อยลงสวนทางกับความต้องการที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ  จึงเป็นสาเหตุสำคัญลำดับแรก  ที่ทำให้เกิดมูลค่าเพิ่ม  จากการแก่งแย่งเพื่อให้ได้มา  ผลที่ตามมาก็คือการทะเลาะวิวาท  การขัดแย้ง  ทำให้เกิดการต่อสู้เพื่อช่วงชิง 
ถ้าชุมชนไหนมีความเมตตาเห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวม  ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ไม่เอาเปรียบกัน  ก็จะมีความสงบสุข   
ต่างจากชุมชนที่มีแต่บุคคลที่เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตน  จิตใจคับแคบ  ไม่เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่  ชุมชนนั้นก็จะมีแต่การต่อสู้แย่งชิงหาความสงบมิได้